Τα συγγράμματα

Σημαντικό στοιχείο για τις σπουδές είναι τα βιβλία που δίνονται δωρεάν. Και δυστυχώς αρκετά από αυτά είναι άθλια και οι φοιτητές αναγκάζονται να αγοράζουν άλλα...
Για να μη γενικολογώ θα μιλήσω συγκεκριμένα για τη σχολή μου. Τα βιβλία που δίνονται σε πολλά μαθήματα είναι γραμμένα σε γραμματοσειρά γραφομηχανής, δυσανάγνωστα και πολλά γραμμένα δεκαετίες παλιότερα. Πιο συγκεκριμένα τα βιβλία που είναι τυπωμένα στο τυπογραφείο του ΕΜΠ είναι σχεδόν πάντα δυσανάγνωστα!
Επιστημονικά από την άλλη, αρκετά βιβλία Ελλήνων καθηγητών είναι τρομερά δυσνόητα! Συγκρινόμενα με ξένη βιβλιογραφία τραγικά!
Όταν βέβαια σου λένε ότι δεν υπάρχουν χρήματα για καλύτερα βιβλία τότε αγανακτείς. Μα καλά αν δεν έχει το ΕΜΠ χρήματα - το πιο καλά χρηματοδοτούμενο ελληνικό πανεπιστήμιο- τότε ποιο έχει;
Δυστυχώς όμως συμβαίνει το εξής: το τι βιβλία θα πάρουμε εξαρτάται από τον καθηγητή που διδάσκει το εκάστοτε μάθημα. Αν αυτός φιλοτιμηθεί θα σου δώσει ένα καλό βιβλίο που ήδη κυκλοφορεί. Αν δε κυκλοφορεί κάποιο καλό, θα γράψει ένα δικό του ή θα μεταφράσει ένα ξένο. Αν δε τον πολυνοιάζει τότε το πιο πιθανό είναι να γράψει ο ίδιος πρόχειρα ένα βιβλίο το οποίο θα στο δίνει για να παίρνει λεφτά.. Οι φοιτητές από την άλλη όταν τους δώσουν ένα βιβλίο μετά δε τους πολυνοιάζει τι βιβλίο θα πάρουν οι επόμενοι οπότε δε πολυασχολούνται και η κατάσταση διαιωνίζεται...
Για να αλλάξει η κατάσταση η αξιολόγηση των συγγραμμάτων που δίνονται είναι απαραίτητη!!! Και πρέπει να γίνεται από φοιτητές και καθηγητές στις εξής βάσεις: το κατά πόσο είναι επιστημονικά άρτια, το πόσο ευανάγνωστα και το πόσο ευκολονόητα είναι. Το τελευταίο είναι επίσης απαραίτητο γιατί ένα βιβλίο, ανεξάρτητα από το περιεχόμενό του, αν τα εύκολα τα κάνει δύσκολα, δεν είναι καλό.