Εκλογές, ένας μήνας μετα

Ακριβώς ένα μήνα μετά τις εθνικές εκλογές νομίζω μπορούν πιο ήρεμα να βγουν κάποια συμπεράσματα.
Καταρχήν συγκρίνοντας τα αποτελέσματα με παλαιότερα βλέπουμε τα εξής:
Μειώθηκε λίγο η συμμετοχή γύρω στις 2,5 μονάδες.
Ελάχιστα πάλι φαίνεται να μειώνονται και τα ποσοστά ΝΔ-ΛΑΟΣ-Παπαθεμελή γύρω στη μια μονάδα.
Η ΝΔ μείωσε αισθητά τα ποσοστά της γύρω στις 3,5 μονάδες και το ΠΑΣΟΚ επίσης γύρω στις 2,5 μονάδες.
Τα μικρά κόμματα της αριστεράς αύξησαν πολύ τα ποσοστά τους με το ΚΚΕ να φτάνει το 8,15 από 5,9 και το ΣΥΡΙΖΑ το 5,04 από 3,26.
Το ΛΑΟΣ έσπασε με άνεση το όριο των 3 μονάδων και μπήκε στη βουλή ενώ αξιοσημείωτο είναι πως οι οικολόγοι πράσινοι, ένα νέο κόμμα, πήραν 1% καταγράφοντας μια περιβαλλοντική ευαισθησία που δημιούργησαν οι πυρκαγιές του καλοκαιριού.
Η ΝΔ παρά την μείωση, το βράδυ των εκλογών ήταν ο απόλυτος θριαμβευτής. Κατάφερε να εξασφαλίσει την αυτοδυναμία και μια μεγάλη διαφορά από το ΠΑΣΟΚ. Βέβαια η ισχνή πλειοψηφία θα είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, το οποίο δε θα της επιτρέψει να ασκήσει την πολιτική που θέλει.
Το ΠΑΣΟΚ από την άλλη πιστεύω πως έχασε κυρίως "αριστερά", αντίθετα με ότι ακούγεται στα κανάλια πως δεν έπεισε τη μεσαία τάξη και έχασε στο κέντρο! Επίσης όπως φαίνεται δεν επηρεάζει πια όπως παλιά τους αναποφάσιστους και καλείται να αλλάξει(πολιτικές και πρόσωπα) για να ξανάεμπνεύσει!
Γενικά τα αποτελέσματα ήταν αναμενόμενα σε ένα βαθμό. Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε όπως φαίνεται τα ποσοστά του ΔΗΚΚΙ, το οποίο δεν κατέβηκε σ' αυτές τις εκλογές. Το ΚΚΕ ήταν λογικό να κερδίσει σε μια περίοδο λιτής διακυβέρνησης. Το ΛΑΟΣ κέρδισε τους δυσαρεστημένους της ΝΔ. Ενώ ίσως η μόνη έκπληξη ήταν η μεγάλη διαφορά μεταξύ των δύο.

Τα συγγράμματα

Σημαντικό στοιχείο για τις σπουδές είναι τα βιβλία που δίνονται δωρεάν. Και δυστυχώς αρκετά από αυτά είναι άθλια και οι φοιτητές αναγκάζονται να αγοράζουν άλλα...
Για να μη γενικολογώ θα μιλήσω συγκεκριμένα για τη σχολή μου. Τα βιβλία που δίνονται σε πολλά μαθήματα είναι γραμμένα σε γραμματοσειρά γραφομηχανής, δυσανάγνωστα και πολλά γραμμένα δεκαετίες παλιότερα. Πιο συγκεκριμένα τα βιβλία που είναι τυπωμένα στο τυπογραφείο του ΕΜΠ είναι σχεδόν πάντα δυσανάγνωστα!
Επιστημονικά από την άλλη, αρκετά βιβλία Ελλήνων καθηγητών είναι τρομερά δυσνόητα! Συγκρινόμενα με ξένη βιβλιογραφία τραγικά!
Όταν βέβαια σου λένε ότι δεν υπάρχουν χρήματα για καλύτερα βιβλία τότε αγανακτείς. Μα καλά αν δεν έχει το ΕΜΠ χρήματα - το πιο καλά χρηματοδοτούμενο ελληνικό πανεπιστήμιο- τότε ποιο έχει;
Δυστυχώς όμως συμβαίνει το εξής: το τι βιβλία θα πάρουμε εξαρτάται από τον καθηγητή που διδάσκει το εκάστοτε μάθημα. Αν αυτός φιλοτιμηθεί θα σου δώσει ένα καλό βιβλίο που ήδη κυκλοφορεί. Αν δε κυκλοφορεί κάποιο καλό, θα γράψει ένα δικό του ή θα μεταφράσει ένα ξένο. Αν δε τον πολυνοιάζει τότε το πιο πιθανό είναι να γράψει ο ίδιος πρόχειρα ένα βιβλίο το οποίο θα στο δίνει για να παίρνει λεφτά.. Οι φοιτητές από την άλλη όταν τους δώσουν ένα βιβλίο μετά δε τους πολυνοιάζει τι βιβλίο θα πάρουν οι επόμενοι οπότε δε πολυασχολούνται και η κατάσταση διαιωνίζεται...
Για να αλλάξει η κατάσταση η αξιολόγηση των συγγραμμάτων που δίνονται είναι απαραίτητη!!! Και πρέπει να γίνεται από φοιτητές και καθηγητές στις εξής βάσεις: το κατά πόσο είναι επιστημονικά άρτια, το πόσο ευανάγνωστα και το πόσο ευκολονόητα είναι. Το τελευταίο είναι επίσης απαραίτητο γιατί ένα βιβλίο, ανεξάρτητα από το περιεχόμενό του, αν τα εύκολα τα κάνει δύσκολα, δεν είναι καλό.

Το μέλλον

Στο μέλλον πολλά πράγματα θα είναι πολύ διαφορετικά από ότι σήμερα. Αδιαμφισβήτητα η κοινωνία θα εξελίσσεται, θα γίνεται πιο δίκαιη και πιο όμορφη! Παρομοίως η τεχνολογία θα εξελίσσεται και τα αποτελέσματα της θα φέρουν πολλές αλλαγές.
Αν η ηλεκτρονική και η ψηφιακή τεχνολογία ,επιστήμες του τελευταίου αιώνα, έχουν επιφέρει τόσο σημαντικές αλλαγές στην καθημερινότητά μας, είναι ίσως ασύλληπτο τι μας επιφυλάσσουν στο μέλλον!!!

... ... ...
Η χειρωνακτική εργασία θα καταργηθεί. Ρομπότ αρκετά ικανά για να κάνουν ότι και ένας άνθρωπος χειρωνακτικά θα υπάρχουν παντού! Ο καθένας μας θα έχει πολλά. Αυτά θα αναλάβουν την εκτέλεση πολλών επαγγελμάτων (αστυνομικού, πυροσβέστη, οικοδόμου,ταμία , αγρότη, καθαρίστριας κ.α.) και πολλά προβλήματα λόγω ανθρώπινων αδυναμιών ή λόγω ανθρώπινων λαθών θα εξαλειφθούν (πχ δε θα υπάρχουν διεφθαρμένα ρομπότ) Η γνώση του προγραμματισμού τους θα είναι απαραίτητη και ο άνθρωπος θα ασχολείται κυρίως με αυτόν και τον έλεγχό τους.
Επίσης πολλά άλλα gadget-ακια θα διευκολύνουν την καθημερινή επικοινωνία τις συναλλαγές και νέα οχήματα τις μεταφορές. Τεχνολογικά πράγματα που σήμερα δε μπορούμε να τα φανταστούμε θα γίνουν εφικτά! Η τηλεμεταφορά θα είναι ένας εύκολος τρόπος μετακίνησης! Η παραγωγή ενέργειας θα γίνεται αποκλειστικά μέσω της σύντηξης υδρογόνου και η περιβαλλοντική μόλυνση θα περιοριστεί! Σ αυτό θα βοηθήσουν και μηχανές που θα διασπούν το όζον σε οξυγόνο και το διοξείδιο του άνθρακα σε άνθρακα και οξυγόνο κ. α.
Ο άνθρωπος πλέον επιφορτισμένος με σαφώς λιγότερη εργασία και με εξασφαλισμένα το φαγητό, η ενδυμασία και το ποτό- τα οποία θα δίνονται δωρεάν από το κράτος- θα ασχολείται πλέον κυρίως με τις επιστήμες την τέχνη και με την πολιτική!
Η δημοκρατία θα είναι πολύ πιο άμεση. Όλοι οι πολίτες θα είναι πολύπλευρα μορφωμένοι. θα ασχολούνται καθημερινά με την πολιτική και θα είναι σε θέση μέσω δημοψηφισμάτων να παίρνουν θέση για πολλά θέματα!
Οικονομικά θα υπάρχει μια πολύ δίκαιη αναδιανομή των εισοδημάτων.
Τα κράτη θα παραμείνουν ως έχουν. Θα είναι ενωμένα όμως μεταξύ τους οικονομικά και πολιτικά( όπως και σήμερα στην Ευρώπη αλλά σε μεγαλύτερη κλίμακα).
Το διάστημα θα εξερευνηθεί περισσότερο και θα επικοιθούν νέοι πλανήτες. (Η γη δε θα "χωράει" τον πληθυσμό)
... ... ...

ΜΑΙΟΣ ΤΟΥ ‘68

Ήταν η σημαντικότερη εξέγερση του 20ου αιώνα. Έμεινε στην ιστορία ως Μάης του ’68 . Ο λόγος για τις τεράστιες κινητοποιήσεις φοιτητών και μαθητών καθώς και τις απεργίες των εργατών που έδωσαν επαναστατικό χαρακτήρα στην Γαλλία του Ντε Γκώλ.
Η κατάσταση σε όλους τους τομείς ήταν απελπιστική. Ο στρατηγός και πρόεδρος Ντε Γκώλ είχε επιβάλει ένα αυταρχικό πολιτικό καθεστώς με έντονη την παρουσία του κρατικού μηχανισμού και της αστυνομίας στην κοινωνία. Ο πληθωρισμός και η αυξανόμενη ανεργία οδηγούσαν σε εξαθλίωση τον πληθυσμό όπου μεγάλο μέρος (6 εκατομμύρια) του ζούσε κάτω από τα όρια της φτώχειας. Στην παιδεία η υποχρηματοδότηση οδηγούσε σε σοβαρά προβλήματα φοίτησης. Ο ίδιος ο υπουργός Παιδείας είχε δηλώσει το ‘67 ότι το σύστημα αυτό έμοιαζε με: «την οργάνωση ναυαγίου με σκοπό να επιλεγούν οι καλύτεροι κολυμβητές». Η φοιτητική ζωή επίσης περιοριζόταν από «στρατιωτικούς» κανονισμούς. Ενδεικτικό είναι ότι στις εστίες απαγορευόταν η επίσκεψη στο αντίθετο φύλο.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα οι φοιτητές έγιναν η σκανδάλη που πυροδότησε την εξέγερση. Διαδηλώνοντας αρχικά ενάντια σε πρακτικές της αστυνομίας (είσοδοι της σε πανεπιστήμια για κατάπνιξη διαδηλώσεων) συνέχισαν να παλεύουν για αναδιαμόρφωση της παιδείας και τελικά για μια καλύτερη ζωή και ενάντια στο υπάρχον καθεστώς. Η αντιμετώπιση τους από την αστυνομία ήταν βάναυση, με πολλούς ξυλοδαρμούς και πολλές συλλήψεις. Ο Ντε Γκώλ προσπάθησε με αυτή την αντιμετώπιση να περιορίσει τις κινητοποιήσεις
Στους φοιτητές συμπαρίστανται οι μαθητές με καταλήψεις και οι εργάτες με κήρυξη απεργίας μιας ημέρας. Η απεργία αυθόρμητα συνεχίστηκε και επεκτάθηκε παραλύοντας το κράτος. (οι απεργοί έφτασαν τα δέκα εκατομμύρια) Οι εργάτες καταλαμβάνουν τα εργοστάσια ζητώντας όχι μόνο αύξηση αποδοχών αλλά μια γενικότερη πολιτική αλλαγή.
Την πολιτική αλλαγή όμως δε κατάφεραν να τη φέρουν γιατί δε συντονίστηκαν μεταξύ τους και δε κατάφεραν να στείλουν αντιπροσώπους τους στο Παρίσι για να σχηματιστεί Λαϊκό κοινοβούλιο. Σ’ αυτό δε βοήθησε και το σταλινικό κομμουνιστικό κόμμα το οποίο αποθάρρυνε την εξέγερση.
Τελικά, όταν ο Ντε Γκώλ προκήρυξε εκλογές, οι εργάτες άρχισαν να γυρίζουν στις δουλειές τους. Στις εκλογές που έγιναν θριάμβευσε. Συνολικά το μόνο που κατάφεραν να κερδίσουν οι εργάτες ήταν κάποιες οικονομικές παραχωρήσεις και οι φοιτητές την παραίτηση του υπουργού παιδείας.

Το δίλημμα και η αλήθεια

Το post αυτό το γράφω σε έναν υπολογιστή Macintosh. Μέχρι πριν λίγους μήνες νόμιζα πως αυτό είναι απλώς ένα διαφορετικό λειτουργικό σύστημα. Φυσικά δεν είναι έτσι, είναι διαφορετικό υλικό και λογισμικό. Από όσο ξέρω παλιότερα αντιμετώπιζαν πολλά προβλήματα συμβατότητας με προσωπικούς υπολογιστές και με προγράμματα φτιαγμένα για αυτούς! Τώρα πλέον έχουν σχεδόν ότι και ένα pc, είναι συμβατά με τα περισσότερα προγράμματα τα οποία φτιάχνονται και σε εκδόσεις για mac! Είναι επίσης δυνατόν να εγκαταστήσεις ότι στα windows (αν δε θες το αντίστοιχο πρόγραμμα για mac γιατί πλέον υπάρχουν σχεδόν όλα) , αρκεί να εγκαταστήσεις ένα ειδικό πρόγραμμα πρώτα!
Τα mac αν και μπορεί να ξενίσουν στην αρχή αυτόν που θα έρθει για πρώτη φορά σε επαφή μαζί τους,με κάποια διαφορετικά πλήκτρα και λειτουργίες, σύντομα όμως θα τον γοητεύσουν με τη σταθερότητα, την ομορφιά τους τη λειτουργικότητα τους και άλλα πολλά! Αντιμετωπίζουν πιο λίγα προβλήματα (δε κολλάνε) και είναι κατάλληλα για τη διαχείριση δεδομένων μεγάλου όγκου.
Στο δίλημμα λοιπόν τι να αγοράσει κανείς, θα πρότεινα να τα δοκιμάσει ιδίως αν έχει ήδη έναν προσωπικό υπολογιστή!
Υ. Γ. Θα επανέλθω λίαν συντόμως με περισσότερα στοιχεία και λίγη ιστορία.

(διαφήμιση των mac στην Αγγλία)

Η ανακάλυψη

Πάντα μου φαινόταν περίεργες οι πινακίδες μέσα σε κάθε σχεδόν κοινόχρηστη τουαλέτα στην Ελλάδα που τονίζουν να μη ρίχνουμε χαρτιά μέσα στη λεκάνη...Και μάλιστα γραμμένο και στα ελληνικά και στα αγγλικά. Κάτι τόσο αυτονόητο για τους περισσότερους (Έλληνες), σε κάνει να απορείς γιατί το γράφουν. Από την άλλη η εικόνα σε κάποιες άλλες επίσης κοινόχρηστες τουαλέτες που έχουν βουλώσει από τη ρίψη χαρτιών, επίσης σε κάνουν να απορείς: μα καλά γιατί το κάναν αυτό; το ίδιο κάνουν και σπίτι τους;
Η τραγική ειρωνία είναι πως... ναι το ίδιο κάνουν και σπίτι τους! Τι εννοώ; Στις περισσότερες χώρες της δυτικής Ευρώπης το σύστημα αποχέτευσης είναι τέτοιο, που επιτρέπει να πετάς χαρτιά στη λεκάνη. Οι ευρωπαίοι μάλιστα το θεωρούν τόσο αυτονόητο, που στους περισσότερους που έρχονται στην Ελλάδα τους φαίνεται γελοία αυτή η κατάσταση. Και όντως εύκολα συνηθίζει και ένας έλληνας σε αυτό το πιο πρακτικό σύστημα. Και έιναι αλήθεια πως είναι ανθυγιεινό να κρατάς τα χαρτιά στα σκουπίδια... Ας ελπίσουμε σύντομα να βελτιωθούν και στην Ελλάδα οι αποχετεύσεις!

Πολιτική νοοτροπία

Κακή εντύπωση μου κάνει το γεγονός ότι όλα τα κόμματα έτρεξαν να κατηγορήσουν και να τονίσουν πόσο αρνητικό είναι το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ που ανακοινώθηκε πρόσφατα. Η ΝΔ τόνισε ότι δε μπορούν να βρεθούντα χρήματα για την υλοποίησή του, το ΚΚΕ ότι προωθεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και ο Συνασπισμός ότι είναι συρραφή γενικής χρήσεως χωρίς δεσμεύσεις!(βλέπε στο τέλος του link)
Και ενώ το οικονομικό σκέλος του προγράμματος φαίνεται ιδιαίτερα καλό για τα χαμηλότερα στρώματα κανένα κόμμα και ιδιαίτερα τα αριστερά δεν είπε κάτι του στυλ: είναι καλό βήμα ή ζητούμε εγγυήσεις ή κάτι τέτοιο. Κανένα κόμμα δε διασαφήνισε αν συμφωνεί ή όχι με κάποιες πτυχές του. Αντίθετα το απέρριψαν ολόκληρο άλλοι εστιάζοντας σε σημεία του και άλλοι χωρίς να αναφέρουν κανένα λογικό επιχείρημα.
Αυτό όμως που μου κάνει εντύπωση, είναι δυστυχώς μια κοινή τακτική πολιτικών και πολιτών που αντικατοπτρίζει την πολιτική μας νοοτροπία. Έτσι είναι συνηθισμένο φαινόμενο να βλέπουμε να απαξιώνονται εξ ολοκλήρου κυβερνήσεις, κόμματα και πολιτικοί (είναι ανίκανοι, δε κάνουν τπτ, αρχιερέας της διαφθοράς και άλλες πολλές φράσεις μπορεί να θυμηθεί ο καθένας). Προτιμούμε να κρίνουμε το πρόσωπο παρά την πολιτική του και τις πράξεις του με επιχειρήματα. Προτιμούμε να εστιάζουμε είτε μόνο στα αρνητικά, είτε μόνο στα θετικά παρουσιάζοντας μια λάθος εικόνα. Για έναν πολιτικό είναι αρκετά δύσκολο να επικροτήσει μια θετική κίνηση του αντιπάλου. Τα κόμματα προτιμούν να απαξιώσουν το αντίπαλο για να κερδίσουν τα ίδια παρά να κάνουν μια ιδεολογική και προγραμματική αντιπαράθεση.
Όλα αυτά απομακρύνουν όμως το πολύ λαό από την πολιτική! Δεν ασχολείται ουσιαστικά. Δε μαθαίνει να ψάχνει για αποδείξεις και επιχειρήματα και αρκείται στο μεγαλόστομο και ακυρωτικό πολλές φορές λόγο των πολιτικών. Ο απλός πολίτης απομακρύνεται από την πολιτική και αφήνει τον πιο προσφιλές και έμπιστο σε αυτόν πολιτικό να ασχολείται με τα προβλήματα του.

Κινητοποιήσεις

Το τελευταίο ένα χρόνο περίπου, οι φοιτητές διαφωνώντας με τις προωθούμενες αλλαγές στην Ανώτατη εκπαίδευση έχουν προχωρήσει σε διάφορες μορφές κινητοποιήσεων! Από τις καταλήψεις του προηγούμενου καλοκαιριού και τις πορείες που γίνονταν κάθε εβδομάδα για να μη ψηφιστεί ο νέος νόμος λειτουργίας των πανεπιστημίων το καλοκαίρι - και πέτυχαν το στόχο τους-, στις φετινές καταλήψεις που κρατούν πλέον πάνω από δυο μήνες και στις συνεχόμενες πορείες ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και τώρα ξανά ενάντια στη ψήφιση του νέου νόμου.
Δύο ερωτήματα γεννιούνται στον οποιοδήποτε διαβάσει τα παραπάνω χωρίς να ξέρει τίποτα άλλο: Πρώτον, είναι οι αλλαγές τόσο βλαπτικές για μερίδα του πληθυσμού ώστε να είναι αυτές οι αντιδράσεις δικαιολογημένες; και δεύτερον, οι αντιδράσεις αυτές μεγάλης μερίδας των φοιτητών θα καταφέρουν τελικά το στόχο τους;
Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα δε μπορεί να είναι μονολεκτική. Είναι αλήθεια πως μέσα από τις αλλαγές μπορεί να κλονιστεί τραγικά η μορφή του δημοσίου πανεπιστημίου. Όσον αφορά στην αναθεώρηση του άρθρου 16 η άποψη πως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να γίνει δεν ευσταθεί. Μια αλλαγή αν είναι καλή πρέπει να γίνει όσο πιο γρήγορα γίνεται και αν είναι κακή να μη γίνει ποτέ. Στην προκειμένη περίπτωση βέβαια η δημιουργία των ιδιωτικών πανεπιστημίων που διαπραγματεύεται η αναθεώρηση δεν είναι αυτός καθ' αυτός λόγος για την όλη αναταραχή. Κύρια σημεία διαμάχης είναι η επιβολή διδάκτρων στα ιδιωτικά ίσως και στα δημόσια και η αναξιοκρατία είτε στο τρόπο που θα μπαίνει κανείς σε ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο( θα μπορεί να σπουδάσει ο έχων) είτε ακόμα σε θέματα που αφορούν υποτίμηση πανεπιστημίων με σημερινά κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης και κολεγίων. Ο νόμος από την άλλη περιορίζει κατά κάποιο τρόπο την αυτοδιοίκηση και την ανεξαρτησία των πανεπιστημίων.
Προφανώς θίγονται πολλά συμφέροντα των φοιτητών και είναι λογικό να αντιδρούν. Δεν είναι όμως λογικό το μέγεθος των κινητοποιήσεων. Οι πολύμηνες καταλήψεις -που βλάπτουν εν τέλει τους ίδιους τους φοιτητές- διατηρούνται και εν μέρει λόγω και της λογικής τάσης να μη θέλουν οι ίδιοι να γίνει μάθημα (ουφ ευτυχώς κατάληψη) και ίσως και λόγω μιας αποχής μερίδας των φοιτητών από τις όποιες αποφάσεις.
Στο δεύτερο ερώτημα η απάντηση είναι δυστυχώς ΌΧΙ Από τη στιγμή που και τα δύο μεγάλα κόμματα συμφωνούν για την αναθεώρηση του άρθρου 16 αυτή κάποια στιγμή θα γίνει. Το μόνο που σίγουρα θα καταφέρουμε είναι να καθυστερήσει. Ίσως όμως και να καταφέρουμε να πιέσουμε για μια ουσιαστική βελτίωση και αναβάθμιση του δημοσίου πανεπιστημίου και αύξηση της χρηματοδότησής του!!! Γι' αυτό είναι φρόνιμο να συνεχίσουμε τις κινητοποιήσεις. Τι μορφή θα πάρουν από εδώ και πέρα; Αυτό θα το αποφασίσουν οι φοιτητικοί σύλλογοι.

Για αρχή

Αυτός ο χώρος ευελπιστώ να γίνει χώρος σκέψεων, ιστοριών και στιγμών όπως και έμμεσης επικοινωνίας με φίλους. Γράψτε άφοβα τα σχόλια σας (επώνυμα αν γίνεται)!!!