Κινητοποιήσεις

Το τελευταίο ένα χρόνο περίπου, οι φοιτητές διαφωνώντας με τις προωθούμενες αλλαγές στην Ανώτατη εκπαίδευση έχουν προχωρήσει σε διάφορες μορφές κινητοποιήσεων! Από τις καταλήψεις του προηγούμενου καλοκαιριού και τις πορείες που γίνονταν κάθε εβδομάδα για να μη ψηφιστεί ο νέος νόμος λειτουργίας των πανεπιστημίων το καλοκαίρι - και πέτυχαν το στόχο τους-, στις φετινές καταλήψεις που κρατούν πλέον πάνω από δυο μήνες και στις συνεχόμενες πορείες ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και τώρα ξανά ενάντια στη ψήφιση του νέου νόμου.
Δύο ερωτήματα γεννιούνται στον οποιοδήποτε διαβάσει τα παραπάνω χωρίς να ξέρει τίποτα άλλο: Πρώτον, είναι οι αλλαγές τόσο βλαπτικές για μερίδα του πληθυσμού ώστε να είναι αυτές οι αντιδράσεις δικαιολογημένες; και δεύτερον, οι αντιδράσεις αυτές μεγάλης μερίδας των φοιτητών θα καταφέρουν τελικά το στόχο τους;
Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα δε μπορεί να είναι μονολεκτική. Είναι αλήθεια πως μέσα από τις αλλαγές μπορεί να κλονιστεί τραγικά η μορφή του δημοσίου πανεπιστημίου. Όσον αφορά στην αναθεώρηση του άρθρου 16 η άποψη πως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να γίνει δεν ευσταθεί. Μια αλλαγή αν είναι καλή πρέπει να γίνει όσο πιο γρήγορα γίνεται και αν είναι κακή να μη γίνει ποτέ. Στην προκειμένη περίπτωση βέβαια η δημιουργία των ιδιωτικών πανεπιστημίων που διαπραγματεύεται η αναθεώρηση δεν είναι αυτός καθ' αυτός λόγος για την όλη αναταραχή. Κύρια σημεία διαμάχης είναι η επιβολή διδάκτρων στα ιδιωτικά ίσως και στα δημόσια και η αναξιοκρατία είτε στο τρόπο που θα μπαίνει κανείς σε ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο( θα μπορεί να σπουδάσει ο έχων) είτε ακόμα σε θέματα που αφορούν υποτίμηση πανεπιστημίων με σημερινά κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης και κολεγίων. Ο νόμος από την άλλη περιορίζει κατά κάποιο τρόπο την αυτοδιοίκηση και την ανεξαρτησία των πανεπιστημίων.
Προφανώς θίγονται πολλά συμφέροντα των φοιτητών και είναι λογικό να αντιδρούν. Δεν είναι όμως λογικό το μέγεθος των κινητοποιήσεων. Οι πολύμηνες καταλήψεις -που βλάπτουν εν τέλει τους ίδιους τους φοιτητές- διατηρούνται και εν μέρει λόγω και της λογικής τάσης να μη θέλουν οι ίδιοι να γίνει μάθημα (ουφ ευτυχώς κατάληψη) και ίσως και λόγω μιας αποχής μερίδας των φοιτητών από τις όποιες αποφάσεις.
Στο δεύτερο ερώτημα η απάντηση είναι δυστυχώς ΌΧΙ Από τη στιγμή που και τα δύο μεγάλα κόμματα συμφωνούν για την αναθεώρηση του άρθρου 16 αυτή κάποια στιγμή θα γίνει. Το μόνο που σίγουρα θα καταφέρουμε είναι να καθυστερήσει. Ίσως όμως και να καταφέρουμε να πιέσουμε για μια ουσιαστική βελτίωση και αναβάθμιση του δημοσίου πανεπιστημίου και αύξηση της χρηματοδότησής του!!! Γι' αυτό είναι φρόνιμο να συνεχίσουμε τις κινητοποιήσεις. Τι μορφή θα πάρουν από εδώ και πέρα; Αυτό θα το αποφασίσουν οι φοιτητικοί σύλλογοι.